Ik droomde van een niet al te groot eigen huis op de begane grond met een eigen buitendeur en een eigen sleutel en ruimte voor mijn eigen spullen.” Een plek waar ze de zelfstandigheid die ze koesterde, kon behouden. Al sinds 2011 stond ze ingeschreven in het Sint Anthony Gasthuis en toen ze in 2018 contact opnam bleek er net een appartement te zijn vrijgekomen dat aan elk van haar eisen voldeed.
Het was zelfs groter dan ze nodig vond. Helaas moest ze wel een deel van haar geliefde boeken wegdoen, maar daar valt nu eenmaal niet aan te ontkomen als je je hele leven literatuur hebt verzameld. Haar start in het Sint Anthoon was bepaald ongelukkig, maar daardoor werd haar wel de meerwaarde van het Gasthuis duidelijk. Amper gesetteld brak ze bij een ongelukkige val een heup, maar gelukkig kon ze met de 24-uursalarmknop hulp van een zorgverlener van het Gasthuis inroepen, die daar permanent aanwezig is.
Via Noorderbreedte, het MCL en De Hofwijck kwam ze na twee maanden enigszins ontworteld terug in het Sint Anthoon. “De medewerkers van het Gasthuis en de buren hielpen me mijn zelfredzaamheid te herwinnen en helpen nog steeds bij zaken die nog niet zo gemakkelijk gaan.” Zij zorgen er ook voor dat ze bij gemeenschappelijke activiteiten in het Gasthuis wordt opgehaald. Nieuwe contacten in en om het Gasthuis compenseren het gemis van haar vriendengroep die in Loosdrecht achterbleef.